Odniesienie

Umożliwia rzutowanie geometrii na płaszczyznę szkicu.

Operacje > Szkic > Odniesienie

Aby skorzystać z funkcji wymagane jest wskazanie Elementu rzutowanego na aktywną płaszczyznę szkicu. Może to być krzywa, powierzchnia, punkt lub płaszczyznę bazowa z aktywnej części/komponentu. Obsługiwane są dwie metody: Projekcja i Przenikanie, które opisano poniżej:

Projekcja oznacza rzutowanie wybranego zewnętrznego obiektu na płaszczyznę szkicu, tak aby rzutowany profil służył jako odniesienie. Ta metoda tworzy krzywe geometrii konstrukcyjnej na płaszczyźnie szkicu poprzez rzutowanie krzywych 3D (linii, łuków, krzywych lub krawędzi). Jeśli krzywa 3D zostanie przesunięta lub zmodyfikowana, geometria konstrukcyjna zaktualizuje się automatycznie.

 Projekcja:

Pojedyncze: Jeśli opcja Pojedyncze jest zaznaczona, wybrana krawędź jest pojedynczym i bezpośrednim wejściem. Inne obiekty, takie jak punkt, powierzchnia, płaszczyzna bazowa i oś bazowa mogą nadal być wybierane.

Łańcuch: Wybierz połączony łańcuch krzywych lub krawędzi. Po zaznaczeniu opcji Łańcuch w rozwijanej liście pojawią się dwie opcje:

• Wybór łańcucha – Po zaznaczeniu linii system automatycznie wybierze jej styczną linię (krawędź, krzywą lub krzywą szkicu). Inne obiekty, takie jak punkt, powierzchnia, płaszczyzna bazowa i oś bazowa, zostaną domyślnie wybrane.

• Łańcuch między zaznaczeniami – Wybierz dwie linie. System wybierze krawędź na łańcuchu. Dopiero po wprowadzeniu drugiej linii łańcuch stanie się ważny. Jeśli dwie linie nie mogą utworzyć łańcucha, obie linie zostaną wprowadzone jako oddzielne wejścia.

Pętle: Użyj tej opcji, aby wybrać pętle powierzchni. Pętle mogą być wybierane tylko wtedy, gdy zostanie wybrana powierzchnia. Inne obiekty, takie jak punkt, linia, płaszczyzna bazowa i oś bazowa, mogą nadal być wprowadzane metodą domyślną. Zasady wyboru pętli obejmują:

• Wszystkie – Wybierz wszystkie pętle powierzchni.

• Granica – Wybierz granicę powierzchni, w tym pętlę wewnętrzną i zewnętrzną.

• Współdzielone – Wybierz współdzielone krawędzie między wieloma powierzchniami.

• Wewnętrzne – Wybierz wewnętrzną pętlę powierzchni.

• Zewnętrzne – Wybierz zewnętrzną pętlę powierzchni.

• Otwarta granica – Wybierz otwartą granicę powierzchni.

• Niewspółdzielona granica – Wybierz niewspółdzieloną granicę wybranych powierzchni.

• Sylwetka – Wybierz sylwetkę wybranej powierzchni.

Punkt: Użyj tej metody, aby utworzyć punkt odniesienia na płaszczyźnie szkicu poprzez rzutowanie punktu 3D. Jeśli punkt 3D zostanie przesunięty, rzutowany punkt zaktualizuje się automatycznie. Wybierz punkt do rzutowania. Możesz rzutować punkt początkowy płaszczyzny bazowej, ustawiając opcję wejścia punktu na Krytyczny (np. Prawy przycisk myszy > Krytyczny).

 Przenikanie: Użyj tej metody, aby utworzyć krzywe geometrii konstrukcyjnej na płaszczyźnie szkicu poprzez przecięcie zewnętrznego obiektu i płaszczyzny szkicu. Jeśli powierzchnia zostanie przesunięta lub zmodyfikowana, geometria konstrukcyjna zaktualizuje się automatycznie. Przenikanie zostało przedstawione na rysunku poniżej

Menedżer zewnętrznych odniesień: W przypadku szkicu odwołującego się do zewnętrznego odniesienia, często trzeba edytować relacje odniesienia w menedżerze.

• Odłącz – Usunięcie powiązania odniesienia powoduje, że geometria odniesienia traci swoje odniesienie i zamienia się w geometrię ogólną.

• Edytuj – Umożliwia modyfikację utworzonych wcześniej relacji odniesienia.

• Usuń – Usuwa powiązanie odniesienia z menedżera.

• Odśwież – Aktualizuje wszystkie powiązania odniesienia.

• Cofnij/Powtórz – Cofnij lub powtórz operację w menedżerze.

Powiązanie: Użyj tej opcji, aby zarejestrować stan historii części, z której wyodrębniono geometrię odniesienia.

Część odniesienia – Wyświetla nazwę pliku, w którym znajduje się wybrana geometria.

Cecha odniesienia – Wyświetla nazwę szkicu, w którym znajduje się wybrana geometria.