ZWCAD Help

Narzędzie wskazujące długość oraz aktualną pozycję bieżącego dokumentu. 

Po włączeniu znajduje się w obszarze rysunku pod postacią pionowego oraz poziomego paska przewijania znajdującego się w prawej stronie obszaru rysunku.

Zmienna odpowiada za sposób rysowania elipsy. 

Elipsa może być oparta na równaniu parametrycznym, lub za pomocą łuków polilinii.

Różnicę pokazaliśmy na rysunku poniżej.

Określa czy nowo wybrane obiekty będą dodane do istniejącego zbioru wskazań, czy go zastąpią.

Zmienna PICKFIRST określa, czy można wybrać obiekty przed wyborem samej funkcji (np. Kopiowanie)..

Najmniejszy element obrazu rastrowego.

Zmienna określa sposób generowania linii na łamanym odcinku polilinii. Głównie ma to wpływ na wygląd narożników polilinii. Ma to znaczenie gdy rodzaj linii jest inny niż ciągły, np. linia kreskowa czy punktowa.

Wartość zmiennej można ustawić globalnie lub dla każdej polilinii osobno w pasku właściwości.

Wartość zmiennej PLINEGEN zapisywana jest w pliku DWG.

Dopuszcza się 2 wartości zmiennej:

• "0" - każdy segment jest traktowany jak osobny odcinek, narożniki są generowane w taki sposób aby końce jednego segmentu miały równe długości,
• "1" - cała polilinia wygląda tak jakby składała się z jednego segmantu, narożniki są generowane w taki sposób aby suma długości odcinków przyległych do wierzchołka była równa długości zwykłego odcinka bez załamań.

Przykład pokazaliśmy na rysunku poniżej.

Jest to tekst jaki pojawi się w linii poleceń zachęcający do wpisania wartości atrybutu.

Podpowiedź możemy ustawić podczas definicji atrybutu.

UWAGA. Miejsce pojawienia się podpowiedzi zależy od zmiennej ATTDIA.

Podpowiedź może się wyświetlać w linii poleceń lub oknie dialogowym. 

Sposób rysowania podziałki transwersalnej pokazaliśmy na filmie poniżej.

Podziałka transwersalna służy do precyzyjnego odczytu i nanoszenia odległości na mapach.

Możemy na niej odczytać części setne wskazanej długości.

Jest dużo dokładniejsza niż zwykłe podziałki liniowe gdzie części setne możemy jedynie szacować.

Zwykle podziałki transwersalne graweruje się na mosiężnych tabliczkach w kilku skalach.

Rysuje obiekt składający się z linii prostych i łuków, o zadanej grubości.

Tworzy skorupę danej bryły 3D.

Określa punkt położenia tekstu atrybutu.

Możemy wpisać jego współrzędne X, Y, Z lub wskazać na rysunku.

Poniżej na rysunku zaznaczono miejsce definicji współrzędnych. Okno uzyskujemy poprzez wydanie polecenia ATTDEF

Określa wyrównanie tekstu atrybutu - dostęp do tej opcji uzyskujemy za pomocą polecenia ATTDEF.

Tekst możemy wyrównać:

• w poziomie,
• w pionie,
• wyrównać,
• dopasować.

Każdy tekst posiada uchwyt. Jest to punkt charakterystyczny, który nie zmienia swojego położenia podczas edycji tekstu, zmiany rozmiaru i rodzaju czcionki, zmiany współczynnika szerokości.

Uchwyt jest widoczny po zaznaczeniu tekstu. Na rysunku poniżej pokazano tekst z uchwytem przed i po edycji.

Zmienna systemowa, która pozwala na określenie dopuszczalnej wielkości pustej przestrzeni w obszarze rysunku.

Narzędzie pozwala na określenie dowolnego punktu z którego zostanie wyprowadzony środek wymiaru promienia.

Za pomocą narzędzia do rysowania prostokątów możemy narysować prostokąt zwykły, z zaokrąglonymi lub ściętymi narożnikami. 

Również dostępne są narzędzia do rysowania tego kształtu na określonym poziomie, oraz nadaniu grubości (wysokości) jak i szerokości linii.

Możemy narysować prostokąt o zadanym polu powierzchni, obrócony pod odpowiednim kątem.

Domyślnie wskazujemy przeciwległe narożniki prostokąt. Pokazaliśmy to na animacji poniżej.

Polecenie Przedłuż pozwala na łatwą zmianę długości obiektów i kątu rozwarcia łuków.

Jeśli po wydaniu polecenia wskażemy obiekt, to zostanie odczytana jego długość lub kąt rozwarcia.

Splajny oraz polilinie mogą być jedynie skracane. 

Narzędzie pozwalające utworzyć bryłę wokół wybranej osi.

Przecina bryłę dobraną płaszczyzną.